Niet-aangeboren hersenletsel

Niet-aangeboren hersenletsel of NAH is schade aan de hersenen, ontstaan in de loop van het leven en is in te delen in twee soorten:

• traumatisch hersenletsel
• niet-traumatisch hersenletsel.

Er bestaat ook aangeboren hersenletsel. Dit is schade aan de hersenen die ontstaan is rond of na de geboorte, zoals zuurstofgebrek of een infectie.

Traumatisch hersenletsel:
Bij traumatisch hersenletsel is het letsel ontstaan door een oorzaak buiten het lichaam. Voorbeelden zijn: een val van een trap, een botsing in het verkeer of een harde klap op het hoofd bij een vechtpartij. Voorbeelden hiervan zijn een hersenschudding of een hersenkneuzing.

Niet-traumatisch hersenletsel:
Niet-traumatisch hersenletsel ontstaat door een proces in het lichaam. Voorbeelden van niet-traumatisch hersenletsel zijn: beroerte/Cerebro Vasculair Accident (CVA):

• beroerte/Cerebro Vasculair Accident (CVA):
• infectie:
• gezwel/tumor;
• vergiftiging/intoxicatie (drugs, alcohol);
• zuurstofgebrek (hypoxie/anoxie);
• epilepsie;
• waterhoofd/hydrocephalus;
• stofwisselingsaandoeningen;
• De volgende degeneratieve ziekten kunnen ook als NAH worden geclassificeerd, maar worden in de zorg niet onder NAH genoemd, omdat de behandeling, zorg en gevolgen van deze aandoeningen zeer verschilt van de andere vormen van niet-aangeboren hersenletsel:
  • Multiple Sclerose;
  • Parkinson;
  • Alzheimer;
  • ziekte van Huntington.

Gevolgen NAH
Na het oplopen van NAH kunnen mensen last blijven houden van de gevolgen. De lichamelijke, functionele beperkingen na bijvoorbeeld een beroerte vallen de meeste mensen in de omgeving van de getroffene vaak direct op. De 'onzichtbare gevolgen' zijn minder opvallend en komen vaak pas na enige tijd tot uiting. De gevolgen zijn voor ieder individu anders, en kunnen in meer of mindere mate optreden. Niet iedereen krijgt met alle gevolgen te maken. Gevolgen zijn onder te verdelen in:

• lichamelijke gevolgen (bijv. verlamming, spraakstoornissen, dubbelzien)
• cognitieve gevolgen (aandachts- en concentratiestoornissen, constante vermoeidheid, taalstoornissen)
• gedragsmatige gevolgen (niet kunnen leren van ervaringen, verstoorde controle, verlies van zelfredzaamheid)
• emotionele gevolgen (somberheid en depressie, agressiviteit, gevoelens van frustratie en machteloosheid).

Bron: hersenstichting